نه… این دختر نباید پایانش را در تاریکی ببیند

هر زمان که کسی می‌آمد و کارش را انجام می‌داد و می‌رفت، یلدا احساس می‌کرد شانه‌هایش را گرفته و او را با فشار هل داده‌اند پایین! پایین توی لجن، توی بدبختی و توی تاریکی. آنها می‌رفتند و یلدا از خودش و از بدنش بیگانه و بیزار می‌شد. بیزار می‌شد و فکر کشتن مردِ پشت در، چون مار باریکی به دور ذهنش می‌پیچید. مردی که پشت در می‌ایستاد تا پول را از مشتری بگیرد، پدر یلدا بود!

پدری که دختر 11 ساله‌اش را به شیشه معتاد کرد تا بتواند از او سواستفاده و کسب درآمد کند.

دو سال به همین منوال گذشت، یلدا به انتهایی ترین گوشه دوزخ پرتاب شده بود و رنج می‌کشید. تن معصومش چونان درخت سیب  زیبایی که به چنگال دزدان و دژخیمان افتاده باشد، چپاول و غارت می‌شد؛ زندگی از طاقت شانه‌هایش فراتر می‌رفت و بر سینه‌اش سنگینی می‌کرد.

بعد از دو سال بهره‌کشی، پدر معتادش که او را به اسارت و گروگان خود داشت، مرد و یلدا مانده با روحی ترک خورده و قلبی که در تاریکی و اندوه فرو رفته است.

روی بدنش جا به جا رد تیغ و نوک چاقوست. اغلب قربانیان تجاوز، با یادآوری هر کدام از آن صحنه‌ها حالشان بد می‌شود و روی بدنی که کاملا با آن بیگانه‌اند، تیغ می‌کشند تا با دیدن خون، کمی و موقتا آرام بگیرند.

حال یلدا خوب نیست، خیال مردن در تمام زندگی‌اش پراکنده است و او را به سمت مرگ خود خواسته می‌راند آنچه او را باز داشته، مظلومیت و سکوت زنی بسیار دردمند است که با چشم‌هایش التماس می‌کند که یلدا نکن! نرو! زنده بماند به خاطر مادرت زنده بمان!

مرگ آن مرد، مادر یلدا را هم از اسارت و تحمل تنبه‌های شدید بدنی رهاند. هر چند او و دو فرزندش حالا با مشکل بزرگ نداشتن سرپناه در کنار بیماری‌های متعدد یلدا مواجه هستند.

سالها تحمل تجاوز و تعرض، جسم یلدا را نیز مانند روحش بیمار کرده است. بیماری‌هایی که نیاز به درمان‌های طولانی مدت و بستری شدن در بیمارستان دارد.

این خانواده به دلیل نداشتن هزینه درمان و تامین سرپناه در وضعیت بسیار بدی قرار دارند. ۵۰ میلیون تومان مساعدت و کمک برای درمان یلدا و کامل شدن هزینه ودیعه، می‌تواند ناجی این دختر نوجوان و مادرش باشد.